• interieurarchitectuur master 
    De focus van onze masterproef interieurarchitectuur van de universiteit Antwerpen lag dit academiejaar op collectieve woonprojecten met een herbestemming. Er waren vier mogelijke sites beschikbaar. Hieruit heb ik de Generale staf op’t Groen Kwartier te Berchem gekozen. Een collectief woonproject is een woonconcept waarbij de woningen gemeenschappelijke delen bevatten. Dit kan gaan over een gezamelijke ontspanningsruimte of een wasruimte, maar kan ook een ruime keuken of een grote eetruimte zijn etc. De doelstelling die ik voor ogen had, was het ondervinden welke vormen van collectief wonen (semi-collectief, collectief, privé en publiek) het beste zijn voor de site van het Groen Kwartier. De analyse toonde aan dat in het Groen Kwartier een beperkt collectief gebeuren aanwezig is. Vandaag de dag zijn er enkel paden voorzien die toegankelijk zijn voor bewoners en buurtbewoners (collectief en publiek). In de site zijn er weinig collectieve functies aanwezig. In de Generale Staf heb ik getracht dit gevoel meer naar voren te brengen. De bewoners hebben elk hun privéwoning (woning(één of twee slaapkamers), studio) en ruimtes die gemeenschappelijk zijn: wasruimte, fietsberging, bureauruimte, leefruimte,  ontspanningsruimte en een dakterras. In het pand heb ik enkel collectieve ruimtes en privéruimtes ontworpen om het maximale eruit te halen. Het is perfect mogelijk om semi-collectieve ruimtes en een publieke ruimte te ontwerpen, maar voor het ontwerp dat ik maakte kwam dit niet tot zijn recht.




    flexibele studio

     wooneenheid met 2 slaapkamers
     wooneenheid met 2 slaapkamers
    collectieve ruimte
  • interieurarchitectuur master
    Voor mij was het een uitdaging om een stoel te ontwerpen. De ergonomie is cruciaal voor een goede stoel.  Hoe harder de materialen hoe belangrijker. Zelf vind ik details belangrijk in een ontwerp, het bepaalt al in grote lijnen het uitzicht ervan. Éen van de belangrijkste doelen was een stoel te ontwerpen die verschillend is van een andere stoel. Het moet een unieke stoel zijn die aan mijn persoonlijkheid gelinkt kan worden. Zo weinig mogelijk bewerkingsmethodes geeft ook een meerwaarde aan de stoel. Langs de ene kant kunnen we het bekijken als een ecologische verbetering en natuurlijk om de kostprijs te drukken. In de eerste fase ben ik gaan nadenken over het concept waarmee ik wilde werken. Het concept evolueerde zich verder naarmate ik meer schetsen tekende. Het idee was dat ik losse elementen verbond die in elkaar passen. Dit kan je vergelijken met een puzzel. Door deze ‘puzzel’ kwamen de details mooi tot uiting en vormde het een mooi geheel. Het ontwerp dat uiteindelijk tot stand kwam is kort uitgelegd: aan de buitenste zijden een frame en het middenste gedeelte is het een houten zitvlak met rugleuning (wordt ook schelp genoemd).  Deze onderdelen worden samengebracht en bevestigd met schroeven. Zowel voor het frame als het hout had ik als doelstelling om het minimum van materiaal te gebruiken. Het frame stopt in de helft van de rugleuning, deze geeft nog een maximale stabiliteit hierdoor. Bij het hout heb ik voor een schelp gekozen waar stukken uitgesneden werden. De overige stukken of beter gezegd lipjes werden in het frame gestoken en zo bevestigd met schroeven. Als laatste maar zeker niet onbelangrijk de afwerking. Voor de schelp heb ik als afwerking natuurlijke vernis gekozen en het frame is zwart gepoederlakt. Omdat ik nog een jonge ontwerper ben met een beperkte ervaring is het voor mij nog moeilijk om in te schatten of mijn ontwerp wel constructief genoeg is. Nadat ik mijn prototype gemaakt heb ben ik tot de conclusie gekomen dat ondanks het minimum aan materiaal het toch een stabiele stoel is. De stoel die ik ontworpen heb is simpel en strak. Ik heb het de naam Évou gegeven.



  • interieurarchitectuur schakeljaar
    Samen met mijn teamgenoot, Valentine Naets zijn we met het standpunt vertrokken om de betonnen draagstructuur zoveel mogelijk te behouden. De ruwheid van de beton willen we nog benadrukken door het toepassen van sloophout op de boxen van het slaapgedeelte. Bij de badkamer hebben we ook met een box gewerkt, ditmaal in een ander materiaal. Zo benadrukken we  ‘The Box’. Deze  boxen worden nog eens extra benadrukt door het verlaagd plafond en het opstapje.

    grondplan 00
    grondplan kamer


    Antwerpen heeft verschillenden troeven waaronder de Onze- Lieve-Vrouwekathedraal. Dit is één van de troeven die we uitspeelden in het ontwerp. Door bij verschillende kamers een uitsprong naar buiten te doen richting de kathedraal, geven we hun dit extra uitzicht. De kamers krijgen extra ruimte en in de gevel zorgt dit voor een speels effect. Dit effect zorgde er nog eens voor dat ons concept benadrukt wordt. Voor de gevel hebben we een verticale tuin gecreëerd.  Hierdoor brengen we groen in de stad.


    voorgevel

    Om dit groene in de stad nog meer te accentueren hebben we voor de bezoekers fietsen voorzien. Buiten deze fietsen hebben we nog als faciliteiten een bar en een restaurant. Om een goede lichtinval tot de kamers te brengen, waren we genoodzaakt om een opening te creëren. Deze opening zou dé groenzone van het hotel worden. Bij deze kwamen we op het idee om een verticale tuin aan te brengen op de gevels.




    De naam van het hotel heeft het te danken aan de groene en milieuvriendelijke elementen. Groen in het Latijns betekent Viridis. Omdat we met veel vierhoeken werken hebben we de letter ‘E’ eraan toegevoegd om het meer een eigen naam te geven. Vieridis is het uiteindelijk geworden.
  • interieurarchitectuur schakeljaar
    Het bestaande harmonie gebouw te Antwerpen moesten we herinrichten tot een kindercrèche. Deze kindercrèche moest plaats hebben voor 114 kinderen, waarvan deze opgedeeld zijn in 8 leefgroepen. De leefgroepen moesten telkens per twee verbonden zijn. Zodanig dat de begeleiders eenvoudig van de ene leefgroep naar de andere kunnen. Maïa en ik hebben als concept getracht om een groene omgeving te creëren.  Het gebouw is gelegen in een park en hierdoor vonden we het interessant om deze groenzone door te trekken door het gebouw. We hebben dit vereenvoudigd gedaan, een goed voorbeeld hiervan is de inkom balie. Deze hebben we vereenvoudigd weergeven door een ‘rechthoekige boom’. Dit kan u waarnemen op de beelden. Als we naar de centrale circulatie ruimte kijken hebben we houten latten gebruikt om de stam na te bootsen en de bladeren zijn de groene muren. In de leefgroepen zelf hebben we een ruimte gecreëerd waar de begeleiders een verhaal kunnen voorlezen. Deze ruimte hebben we verlaagd om een gezelligere sfeer te creëren en wordt gedeeltelijk omringd door stambomen. Om aan de kinderen ook duidelijk het verschil te laten zien tussen leefgroepen en personeelsruimte, hebben we ervoor gekozen om de muren van de personeelsruimte wit te laten. Kinderen geven hun aandacht meer aan kleurrijke elementen.

    verdiep 00

    inkom




  • interieurvormgeving 3de jaar
    De bestaande fermette moest worden heringericht tot een kangoeroewoning met betrekking tot levenslang wonen. Op de gelijkvloers woont een oudere vrouw die als hobby naait. De verdieping hierboven wordt bewoond door een alleenstaande mama met haar zevenjarige zoon.  Ik heb bewust gekozen om de inkom gescheiden te houden. De twee families zijn vreemden voor elkaar waardoor het aangenaam is om alles privé te houden. Deze visie heb ik ook doorgetrokken bij het tuingedeelte. Bij de oudere vrouw heb ik nog een extra logeerkamer en een flexibele ruimte voorzien die kan dienen als slaapruimte. Zodanig als er andere familieleden op bezoek komen die eventueel willen overnachten. Op de verdieping heb ik een dakkapel  voorzien die over een gedeelte van de keuken loopt. Deze dakkapel zorgt voor extra lichtinval en een aangename sfeer in de keuken. Dit geeft een meerwaarde aan de woning. Een ander pluspunt is dat de bewoners van de verdieping rechtstreeks via de leefruimte naar de tuin kunnen door middel van een terras met trap.

     verdiep 00
    verdiep 01



  • interieurvormgeving 3de jaar
    Voor dit project hebben we een reële klant moeten contacteren. Voor de plannen en de beelden die we maken werd een bijdrage gevraagd. Dit bemoeilijkte het zoeken voor een reële klant. Uiteindelijk heb ik een klant gevonden waarbij ik de keuken, leef-, eetruimte en bureau mocht herinrichten. Het was een bijzonder leerrijke ervaring. Zo heb ik mogen ervaren hoe het in het echte beroepenveld er aan toe gaat. Mijn eerste ervaring was dat een klant niet meteen een idee had van wat ze net wilden.  Het cruciaalste proces in dit project was de budgettering. De klant wilde uiteindelijk een open haard, specifieke merken van toestellen, etc. waardoor hun budget te laag was. Door een goed overleg over de budgettering met hun te hebben gehad, verhoogde ze hun budget. 






  • interieurvormgeving 3de jaar
    Het confederatie gebouw is gelegen in Zwijnaarde te Gent. Men zocht een goed ontwerp voor een balie in hun bestaande inkomruimte. Deze inkomhal heeft een kegelvormig uitzicht. Dit zorgt ervoor dat je op een bepaald punt slecht kan praten. Dit was een belangrijk element waarmee we rekening moesten houden. De bestaande trap moesten we integreren in ons ontwerp. Het ontwerp was in teamverband. Mijn groepscollega, Lindsey wilde werken in de hoogte en we hebben ons gebaseerd op de schil van een appelsien die uitgerekt is. De schil heeft twee contrastkleuren, wij hebben dit verduidelijkt door wit en donker grijs te gebruiken. Voor het probleem met het specifieke punt waar je moeilijk kon communiceren hebben we dit opgelost door een cirkelvormige glasplaat te plaatsen in het midden van het ontwerp. 

Abonneren op: Posts (Atom)